Fenerbahçe'nin havadan 3 puan aldığı haftada kazanmamız gereken bir maçtı. Maça kötü başlayıp golü de erken yememiz maçın zor geçeceğinin göstergesiydi. Rakiple mücadele etmek yetmiyormuş gibi sahayla da mücadele zorunda kaldık. Aynı şey Diyarbakır için de geçerliydi gerçi. 2. golü de bu sayede bulduk.
Sarp'ın cezalı oluşu ortadaki üçlünün içine Ayhan'ı soktu. Ayhan uzun süredir formsuz ama açıkçası hiç bu kadar kötü bir Ayhan görmemiştim. Ayhan'ın kaç kez topla buluşup kaçını rakibe verdiğini merak etmekteyim şahsen. Neyse ki Ayhan'ın açıklarını Mehmet Topal kapattı çoğu kez. Mehmet Topal'ı sene başında pek görememiştik sakatlığından dolayı. Ama son 3 maç gösterdi ki bu takımın vazgeçilmezlerinden biri kendisi. Oyunun yönünü değiştirmesi açısından tam Rijkaard'ın istediği adam. Yanına bir de sağlam bir Lindereth'u koyduk mu değmeyin Rijkaard'ın keyfine. Aynı şeyleri Harry Kewell için de söyleyebiliriz. Geçen sene 90 dakikayı tamamlayamayan Kewell bu sene sahadan çıkmıyor neredeyse.
Maça dönecek olursak kötü başldaığımız oyunda çabuk toparlandık ve 20. dakikadan sonra oyunun hakimiyetini tamamen ele geçirdik. Devrenin sonunda golü bulmamız takımın soyunma odasına moralli girmesini sağladı. İkinci yarıya da aynı şekilde hızlı başladık. Ama bu sefer gol erken geldi Kaptan'dan. Golden sonraki sevinci görülmeye değerdi. Tam "tamam fark olur artık" dediğimiz anda Barış devreye girdi aptalca bir kırmızı kart görerek. Neyse ki Mendoza son dakikada Diyarbakır'ın ilk 10 dakika dışındaki ilk pozisyonunu 2 metreden kaçırdı da galip gelebildik.
Haftaya Manisa maçında Keita ve Sarp'ın cezası bitecek ve büyük ihtimalle bu isimler ilk 11' de yer bulacak. Elano ve Linderoth'un da devre sonuna kadar veya devre arasında form tutacağını düşünürsek forma savaşı tekrar başlayacak takımda. Kendimi Rijkaard'ın yerine koyuyorum da ilk 11 i kuramıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder